Acupunctuur

Het woord acupunctuur is afgeleid van het Latijn en bestaat uit twee delen:
Acu – van het Latijnse woord acus, wat “naald” betekent.

Punctura – van het Latijnse punctura, wat “steek” of “prik” betekent.

Samen betekent acupunctuur letterlijk “naaldprikken”. Deze naam werd geïntroduceerd in Europa in de 17e eeuw, toen westerse wetenschappers en missionarissen de traditionele Chinese geneeswijze observeerden en beschreven.

Hoewel de term zelf van Latijnse oorsprong is, is de praktijk van acupunctuur veel ouder en afkomstig uit China, waar het al duizenden jaren wordt toegepast. (met o.a. botsplinters en steenscherven). In het Chinees wordt het vaak aangeduid als:

针灸 (zhēn jiǔ), wat “naald” (针) en “moxibustie” (灸, een therapie met verhitting) betekent.

Bij een acupunctuur behandeling prik je dunne naalden op zorgvuldig gekozen plaatsen in het lichaam. Op deze manier stimuleer je een reflexgebied waardoor er een reactie wordt uitgelokt. Hierdoor wordt de energiestroom (Qi) beïnvloed en blokkades weg gehaald.

Energie (Qi) zorgt het uitwisselen van informatie tussen de verschillende delen van het lichaam. Allerlei regelsystemen en terugkoppelingen brengen het lichaam steeds terug in balans.

Als de energie een langere tijd verstoord is ontstaan er eerst mildere klachten. Als het regelsysteem het niet voor elkaar krijgt om ons lichaam-geest systeem niet terug in balans te brengen ontstaat er uiteindelijk een chronische ziekte.

Acupunctuur kun je zien als een reset van dit regelsysteem. Weer terug naar het begin waar alles nog goed functioneerde.

Acupunctuur wordt gebruikt tegen uiteenlopende lichamelijke en/of geestelijke aandoeningen. Er zijn verschillende acupunctuurmethoden met elk hun eigen werkveld.